كان اسمى امنياتهم.

تبدأ قصتنا فى بيت من الطبقة المنقرضة ... عفواً اقصد الوسطى و لكن ما الفرق فى التسمية ان كانت هتنقرض ، ما علينا ... عائلة مصرية مثالية مكونة من اب و ام و ولدين و بنتين ( يلا انشالله ما حد حوش :) ) الاب قاعد فى البلكونة و حزين اوى و واضح كدة ان الجو مكهرب فى البيت ... مراته مش طيقاه و كل ما تعدى تقوله: " ليه تعمل فينا كدة يابو العيال ؟؟؟؟؟؟؟؟ ليييييييهههههههه؟؟؟؟؟؟؟؟ " و تعد تعيط شوية و تعيد الحكاية تانى الولد الكبير مكنش قادر يسامح ابوه على عملته السودة فطفش و سابلهم البيت و محدش عارف هو راح فين لحد دلوقت ، الاخ الصغير لما لقى الدنيا بايظة خالص فى البيت و شاف اخوه ساب البيت من يأسه فى اصلاح الحال قرر انه يكون ايجابى و جه فى يوم بعد المسلسل بتاع الساعة 7 و قال لأمه و اخته اللى هى رقم 3 فى العيال ( انا نسيت اقولكم ان اخته التانية مش فاهمة اى حاجة لأنها لسة رضيعة و مش واعية ) انا قررت احاول اصلح اللى ابويا غلط فيه و هنزل و مش راجع غير لما القى حل ... الام اول ما سمعت كدة قالتله:"لأ يابنى متعملش فينا كدة كفاية اللى حصلنا" البنت ما صدقت و قالت ايوة يا ماما خليه ينزل و يجرب حظه ما هى بايظة بايظة ( غالباً مكنتش طايقة اخوها من اخر حركة عملها فيها) .... مش دى القضية دلوقت المهم الولد كانت الحماسة واخداه و المتهور نزل فعلاً و حاول يسترد مكانة بابه .... الناس اول ما شافته جى من بعيد بصوله كدة بأرف و عينيهم بتقوله ابقى قابلنى لو فلحت ... واحد من وسط الناس هو مطلعلوش لكن من بعيد كدة قاله " كان غيرك اشطر " و فضل الولد باصص على الناس و مكسوف من عملة باباه و بفكر و يقول فى باله " ربنا يسامحك يابا حد يعمل عملتك دى " . و يرجع الولد بنظره و يمشى وسط الناس رجالة و ستات و يزاحم .. مع انه مكنش عشمان فى انه يكون الاول بس محدش كان طايقه برضه. المهم الولد فضل ماشى ... ماشى ... ماشى و لا بيده :) لحد ما وصل لآخر الصف عشان ......... عشان .................. مش قادر اقولها ............ مضطر سامحونى .. عشان يجيب رغيف عيش .

بالمناسبة غلطة باباه انه زهق و طلع من طابور العيش :) :)